ορόβι

το (Α ὀρόβιον) [όροβος]

νεοελλ.

το ετήσιο κτηνοτροφικό φυτό όροβος, το ρόβι

αρχ.

1. υποκορ. τού όροβος

2. αλεύρι παρασκευασμένο από όροβο, από ρόβι

3. είδος καταποτίου με μέγεθος ορόβου

4. (κατά τον Ησύχ.) «χρυσοκόλλης εἶδος».